Dikkatleri üzerine toplayan Buz Çağı sanatlarıyla birlikte Paleolitik Dönem insanı, karmaşık ruhani dünyalarını terk ettiler. Doğal kutsal alanlar, özellikle kaya sığınakları benzeri doğal oluşumlar, mağaralar veya sıradan ağaçlar, kutsal olaylarla bağlantılı olarak kullanılan yerleri işaret etti. Bu “Buzul Çağı Avcılarının Büyük Çağı” idi. Hayvanlar ruhani dünyaya hakim olmuşlar, betimlemeleri mağara duvarlarında veya taştan, kemikten, fildişinden yapılan nesnelerin üzerinde yerini almıştı. İnsan betimlemeleri oldukça nadir kullanılırdı ve hayvanlarla karşılaştırıldığı zaman çok da önemli değildi.